Άϊντε βρε Κουτσιανικούλη,
που μου θες και νυχτοπερπατήματα,
...μισή Ουκρανέζα άνθρωπος!
Καλησπέρα σε όλους σας. Όπου φτώχεια και γκρίνια... έλεγε η σμυρνιά η γιαγιά μου! Και φαγωμάρα και παραλογισμός και ότι σκατά βάλει ο νους σας... θα προσθέσω εγώ! Οι άνθρωποι σήμερα, στην εποχή του μνημονίου και της διεθνούς τοκογλυφίας, μαζεύουν μέσα τους από τις συνεχείς "αφαιρέσεις" και στερήσεις, μεγάλες ποσότητες αγανάκτησης και νεύρων. Πολύ μεγάλες θα' λεγα καλύτερα. Κάποια στιγμή, ο οργανισμός αντιδρά, είτε με θετικό, είτε με αρνητικό τρόπο. Αντιδρά σαν ηφαίστειο. Κάνει μπαμ! Η αιτία μπορεί να είναι ασήμαντη και μικρούλα. Κι όμως αυτή, μικρή σαν σταγονίτσα, μπορεί να σε κάνει να αγκαλιάσεις έναν άγνωστο περαστικό και να κλαις στον ώμο του, ή να τον βουτήξεις και να τον κάνεις μαύρο στο ξύλο! Όσο βλέπεις να χάνονται πράγματα από την ζωή σου, πράγματα που ήταν απλές χαρές και απολαύσεις, επειδή σου τα πήρανε "τραμπούκο" από τα χέρια καθιστώντας σε επίσημο μέλος της "Νέας Φτώχειας", τόσο περισσότερο αυτά τα ολίγα που μένουν, γίνονται εντονότερα και σε επηρεάζουν πιο βαθιά στο μυαλό σου. Όσοι "ρομαντικοί" θέλουν να πιστεύουν, ότι δεν μπορεί η έλλειψη χρήματος, να είναι τόσο ισοπεδωτική στην ζωή ενός ανθρώπου, καλά κάνουν και το πιστεύουν, απλά να τους υπενθυμίσω να μην το φωνάζουνε πολύ, γιατί θα το μάθει κανένας υπουργός και θα τους πάρει και τα βρακάκια απ' την απλώστρα! Για τα "ολίγα" που αναφέρομαι παραπάνω, εξηγώ... το στοίχημα για παράδειγμα, με το οποίο ασχολούμαστε εντατικά, είναι μια από τις λίγες χαρές που έμειναν, απλά γιατί μπορείς να ασχοληθείς μαζί του, ακόμη κι αν έχεις 3 ευρώ προς διάθεση. Η διαφορά του στοιχήματος στην εποχή των "Νεόπτωχων", είναι τα έντονα συναισθήματα, κυρίως του κουβά, όπου χάνεις 15€ και δε μιλιέσαι δυο μέρες, αλλά και του ταμείου, όπου τσαλακώνοντας π.χ. 500€ ανεβαίνεις πάνω στο τραπέζι και αρχίζεις την "Ιτιά τη λουλουδιασμένη", όπως ο Κωνσταντάρας στο "Ο τρελός τα' χει 400" που έπιασε το λαχείο! Χαζέψαμε λέμε! Κι όμως, όλος αυτό ο πρόλογος μου, έχει να κάνει με το Κυριακάτικο ντέρμπι στην Τούμπα και τον τρόπο με τον οποίο υποδέχτηκαν το αποτέλεσμα, όλες οι πλευρές, σε όλα τα μήκη και πλάτη του κοινωνικού συνόλου.
Βασικά, θα ξεκινήσω από μένα. Εγώ την Κυριακή, όπως πολλές Κυριακές τώρα, ήμουν εγκεφαλικά "μπουκωμένος". Ξημέρωνε εβδομάδα δύσκολη, αρχή του μήνα με διάφορες ανοιχτές χερούκλες να περιμένουν τα δέοντα, κέφια μηδέν, διάθεση ντέρμπι 20 υπό του μηδενός και γενικά... Γάματα με κεφαλαία γράμματα! Μπήκα λοιπόν στο αμάξι και έπιασα τον περιφερειακό για να πάω Χαριλάου, να δω το ματς με φίλους στο καφενείο. Μια μούχλα που οδηγούσε ήμουνα! Που άλλες εποχές που πριν τα ντέρμπι ήμασταν 3 μέρες με ηλεκτρισμένες κωλότριχες; Ήμουνα ένα πράμα, σαν να πήγαινα στον οδοντίατρο για απονεύρωση! Όταν δε, τελείωσε και το α' ημίχρονο-υπνωτικό, ένα κλικ ήθελα από τη βαρεμάρα για να γυρίσω στο σπίτι. Ματς χάλι και μισό και δεν αλλάζω άποψη γι' αυτό ακόμη και σήμερα, μετά από τρεις μέρες. Ξεφτίλα στο γκαζόν! Και ήρθε το γκολ... 0-1. Έκρηξη! Αυτό δεν ήταν χαρά. Αυτό δεν ήταν πανηγυρισμός. Αυτό δεν ήταν παραλήρημα. Αυτό ήταν... Ξερατό Ψυχής! Δεν θυμάμαι, αν έστω και για λίγα λεπτά, είχα τέτοιο ξέσπασμα, όχι φωνές και τσιρίδες, εσωτερικό ξέσπασμα, στα χρόνια που παρακολουθώ την στρογγυλή πόρνη! Φοβερό! Θυμάμαι τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές, ότι στα 15 χιλιόμετρα του γυρισμού στο σπίτι, τραγουδούσα συνθήματα της ομάδας, πράγμα που εγώ προσωπικά, έχω να κάνω από τα 27 μου και είμαι 40! Σταμάτησα για τσιγάρα πριν το σπίτι και έκανα στον ψιλικατζή τον παοκτζή που ήταν σαν κλαμένο μουνί, τέτοια καζούρα, που δεν έκανα στο Γυμνάσιο στην αυλή! Πέρυσι, στο 2-0 με τα γκολ του Κάμπορα, που ο Άρης έπαιξε μπαλάρα, με στήσιμο καλό και "χορταστική" κυκλοφορία, δεν πανηγύρισα και δεν χάρηκα ούτε το 1/10 από την Κυριακή. Γιατί; Λόγω τούμπας; Λόγω 12χρονης παράδοσης; Λόγω "λαμπερής" απόδοσης; Παπάρια μάντολες! Αυτά είναι για τις νεαρές ηλικίες που είναι απάνω στις καύλες τους και το διπλό στην τούμπα είναι σαν 0-5 στο Καμπ Νου! Οι λόγοι που αυτή η νίκη έκανε εμένα και χιλιάδες άλλους να λένε και να κάνουν μαλακίτσες παιδικές, είναι το φόρτωμα των προβλημάτων, το μπούκωμα του μυαλού. Οι κλεμμένες χαρές μας, κάνουν τη χαρά του διπλού... Ανάσταση! Από την άλλη πλευρά, η πίκρα του ηττημένου στο ντέρμπι, έγινε επαναστατική οργή που παραλίγο να φτάσει σε λιντσάρισμα! Τα παλαιότερα "λαϊκά δικαστήρια" που κρατούσαν μέχρι να κάνουν οι παίκτες ντουζ, τώρα συνεχίζονται σε ραδιόφωνα και καφενεία μέχρι σήμερα. Οι απογοητευμένοι οπαδοί, ουρλιάζουν με φουσκωμένες φλέβες στον λαιμό επί μέρες. Ξεφύγαμε γενικώς! Δεν είναι ούτε ο Πάοκ, ούτε ο Άρης. Είναι η κατηφόρα της ζωής μας. Κι αν κάποιων η ζωή, ακόμη έχει γερό το "χειρόφρενο" και δεν άρχισε να τσουλάει στην κατηφόρα, ίσως επειδή προλάβανε να πάρουν από το βαρέλι "μπόλικο μελάκι" και έχουν καβάντζα, άρχισε κι αυτή να λιγοστεύει, άρχισαν να "φαγώνονται οι καστάνιες του χειρόφρενου"! Το χρήμα είναι όπως το οινόπνευμα... αν δεν συμπληρώνεις την ποσότητα που εξατμίζεται, απλά τελειώνει! Το άγχος για το που θα καταλήξει η κατηφόρα, κάνει τέτοια ποδοσφαιρικά αποτελέσματα να γίνονται "ξεσπάσματα". Ξεσπάσματα χαράς, ξεσπάσματα οργής, ξεσπάσματα τρέλας, κι όλα αυτά, στον υπερθετικό βαθμό! Η ισορροπία και η κανονικότητα πεθάνανε! Η υπομονή... αυτής της κάναμε ήδη το ετήσιο μνημόσυνο! Δεν ξέρω που θα πάει το "έργο", αλλά αρχίζω να πιστεύω ότι δεν... με νοιάζει κιόλας. Αλήθεια λέω. Αρχίζει να με κυριεύει ένας δυνατός Γραψαρχιδισμός για τα πάντα! Ίσως αυτή να είναι τελικά και η τελευταία γραμμή άμυνας ενός... λογικού. Ίσως να είμαι όμως και τρελός, που φοράω τον "λογικό" επάνω μου για να μην με μαζέψει κανένα "μπλε καρούμπαλο" από αυτά που κάνουν πιάτσα στη Σταυρούπολη! Θα δείξει.
Πάντως, για να θίξω και το αγωνιστικό, έτσι να ευθυμήσουμε ολίγον τι...μιλάμε για μια "σούπα" με ένα γκολ. Είναι σαν να τρως άνοστες, νερόβραστες φακές, και σου δίνουν στη διάρκεια για γεύση, το ... κωλαράκι μιας αντσούγιας! Τον Κούπερ τον γουστάρω για την πονηριά και την προσήλωσή του στη δουλειά. Μπάλα δεν "φχαριστιέσαι"! Ούτε τρένο είσαι! Κάνει κουμάντο όμως, κάτι που σε Ελληνική ομάδα δεν το βρίσκεις εύκολα. Το κουμάντο είναι η βάση. Δεν έχουν περάσει πια και αιώνες, από την εποχή που έδινε ο Κόκε στον Μαζίνιο... το χαρτάκι με την ενδακάδα, που πριν του το είχε δώσει... άλλος! Καλά ως εδώ. Για παρακάτω θέλεις παίκτες. Ο Ρουϊζ για μένα είναι καλός, για να ξαναβγείς 5ος στην κανονική διάρκεια και αναλόγως με τις κληρώσεις, να ψιλοπροχωρήσεις και στο κύπελλο. Για όλους τους άλλους ορόφους είναι λίγος! Για τα νυχτοπερπατήματα τι να πω; Το μουνί και το μπουκάλι στην Ελλάδα έχουν μεγάλη δύναμη και θέλει χοντρό βούρδουλα για στρώσεις κώλους! Μέχρι και ο Κουτσιανικούλης-Μέσσι το πάει το "γράμμα" με το τζιπ και τα μουνιά και τα αλκοόλια... μισή Ουκρανέζα άνθρωπος! Για τον Δερμιτζάκη τα ξαναείπαμε. Δεν έχει επαφή. Δεν μπορείς να με βάλεις εμένα να κάνω γιγαντιαίο σλάλομ στο σκι. Θα μου δώσεις ένα ελκυθράκι όταν χιονίσει, και θα σου φέρω εγώ βόλτα την κατηφόρα της Μαρασλή στη Χαριλάου... μέχρι τη Τζαβέλλα! Έτσι και τον "Γαμπρό", θα του δώσεις κανέναν Απόλλωνα της Καλαμαριάς που οι "Σωτήρες" τον έστειλαν στο τοπικό, να τον ανεβάσει τσούκου-τσούκου κατηγοριούλες! "Συνεχίζουμε" είπε το φιγουρίνι την Κυριακή. "Καλά ρε Παύλε, ότι πεις" θα πω εγώ. Πάνε και στο ΟΑΚΑ, να φας κανένα ντόρτι από τον "μάτια βουρκωμένα, παραπονεμένα" να τον αναστήσεις από το μνήμα και μετά ψάξε να βρείς κι ένα κέρατο βοϊδιού να μπεις μέσα! Τελικά σε αυτή τη χώρα των Τουμπεκιστανών, δεν χρειάζεται να κατέχεις ένα αντικείμενο, αλλά να ξέρεις πολύ κάλα... πως να παριστάνεις ότι το κατέχεις! Φιλάκια!
____________________________________________________________________
Ανοίξτε ένα λογαριασμό με τη bet365 σήμερα και λάβετε το 100% Μπόνους σας.
____________________________________________________________________
Sign up at Spin Palace today and get a €1000 bonus!!
____________________________________________________________________
που μου θες και νυχτοπερπατήματα,
...μισή Ουκρανέζα άνθρωπος!
Καλησπέρα σε όλους σας. Όπου φτώχεια και γκρίνια... έλεγε η σμυρνιά η γιαγιά μου! Και φαγωμάρα και παραλογισμός και ότι σκατά βάλει ο νους σας... θα προσθέσω εγώ! Οι άνθρωποι σήμερα, στην εποχή του μνημονίου και της διεθνούς τοκογλυφίας, μαζεύουν μέσα τους από τις συνεχείς "αφαιρέσεις" και στερήσεις, μεγάλες ποσότητες αγανάκτησης και νεύρων. Πολύ μεγάλες θα' λεγα καλύτερα. Κάποια στιγμή, ο οργανισμός αντιδρά, είτε με θετικό, είτε με αρνητικό τρόπο. Αντιδρά σαν ηφαίστειο. Κάνει μπαμ! Η αιτία μπορεί να είναι ασήμαντη και μικρούλα. Κι όμως αυτή, μικρή σαν σταγονίτσα, μπορεί να σε κάνει να αγκαλιάσεις έναν άγνωστο περαστικό και να κλαις στον ώμο του, ή να τον βουτήξεις και να τον κάνεις μαύρο στο ξύλο! Όσο βλέπεις να χάνονται πράγματα από την ζωή σου, πράγματα που ήταν απλές χαρές και απολαύσεις, επειδή σου τα πήρανε "τραμπούκο" από τα χέρια καθιστώντας σε επίσημο μέλος της "Νέας Φτώχειας", τόσο περισσότερο αυτά τα ολίγα που μένουν, γίνονται εντονότερα και σε επηρεάζουν πιο βαθιά στο μυαλό σου. Όσοι "ρομαντικοί" θέλουν να πιστεύουν, ότι δεν μπορεί η έλλειψη χρήματος, να είναι τόσο ισοπεδωτική στην ζωή ενός ανθρώπου, καλά κάνουν και το πιστεύουν, απλά να τους υπενθυμίσω να μην το φωνάζουνε πολύ, γιατί θα το μάθει κανένας υπουργός και θα τους πάρει και τα βρακάκια απ' την απλώστρα! Για τα "ολίγα" που αναφέρομαι παραπάνω, εξηγώ... το στοίχημα για παράδειγμα, με το οποίο ασχολούμαστε εντατικά, είναι μια από τις λίγες χαρές που έμειναν, απλά γιατί μπορείς να ασχοληθείς μαζί του, ακόμη κι αν έχεις 3 ευρώ προς διάθεση. Η διαφορά του στοιχήματος στην εποχή των "Νεόπτωχων", είναι τα έντονα συναισθήματα, κυρίως του κουβά, όπου χάνεις 15€ και δε μιλιέσαι δυο μέρες, αλλά και του ταμείου, όπου τσαλακώνοντας π.χ. 500€ ανεβαίνεις πάνω στο τραπέζι και αρχίζεις την "Ιτιά τη λουλουδιασμένη", όπως ο Κωνσταντάρας στο "Ο τρελός τα' χει 400" που έπιασε το λαχείο! Χαζέψαμε λέμε! Κι όμως, όλος αυτό ο πρόλογος μου, έχει να κάνει με το Κυριακάτικο ντέρμπι στην Τούμπα και τον τρόπο με τον οποίο υποδέχτηκαν το αποτέλεσμα, όλες οι πλευρές, σε όλα τα μήκη και πλάτη του κοινωνικού συνόλου.
Βασικά, θα ξεκινήσω από μένα. Εγώ την Κυριακή, όπως πολλές Κυριακές τώρα, ήμουν εγκεφαλικά "μπουκωμένος". Ξημέρωνε εβδομάδα δύσκολη, αρχή του μήνα με διάφορες ανοιχτές χερούκλες να περιμένουν τα δέοντα, κέφια μηδέν, διάθεση ντέρμπι 20 υπό του μηδενός και γενικά... Γάματα με κεφαλαία γράμματα! Μπήκα λοιπόν στο αμάξι και έπιασα τον περιφερειακό για να πάω Χαριλάου, να δω το ματς με φίλους στο καφενείο. Μια μούχλα που οδηγούσε ήμουνα! Που άλλες εποχές που πριν τα ντέρμπι ήμασταν 3 μέρες με ηλεκτρισμένες κωλότριχες; Ήμουνα ένα πράμα, σαν να πήγαινα στον οδοντίατρο για απονεύρωση! Όταν δε, τελείωσε και το α' ημίχρονο-υπνωτικό, ένα κλικ ήθελα από τη βαρεμάρα για να γυρίσω στο σπίτι. Ματς χάλι και μισό και δεν αλλάζω άποψη γι' αυτό ακόμη και σήμερα, μετά από τρεις μέρες. Ξεφτίλα στο γκαζόν! Και ήρθε το γκολ... 0-1. Έκρηξη! Αυτό δεν ήταν χαρά. Αυτό δεν ήταν πανηγυρισμός. Αυτό δεν ήταν παραλήρημα. Αυτό ήταν... Ξερατό Ψυχής! Δεν θυμάμαι, αν έστω και για λίγα λεπτά, είχα τέτοιο ξέσπασμα, όχι φωνές και τσιρίδες, εσωτερικό ξέσπασμα, στα χρόνια που παρακολουθώ την στρογγυλή πόρνη! Φοβερό! Θυμάμαι τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές, ότι στα 15 χιλιόμετρα του γυρισμού στο σπίτι, τραγουδούσα συνθήματα της ομάδας, πράγμα που εγώ προσωπικά, έχω να κάνω από τα 27 μου και είμαι 40! Σταμάτησα για τσιγάρα πριν το σπίτι και έκανα στον ψιλικατζή τον παοκτζή που ήταν σαν κλαμένο μουνί, τέτοια καζούρα, που δεν έκανα στο Γυμνάσιο στην αυλή! Πέρυσι, στο 2-0 με τα γκολ του Κάμπορα, που ο Άρης έπαιξε μπαλάρα, με στήσιμο καλό και "χορταστική" κυκλοφορία, δεν πανηγύρισα και δεν χάρηκα ούτε το 1/10 από την Κυριακή. Γιατί; Λόγω τούμπας; Λόγω 12χρονης παράδοσης; Λόγω "λαμπερής" απόδοσης; Παπάρια μάντολες! Αυτά είναι για τις νεαρές ηλικίες που είναι απάνω στις καύλες τους και το διπλό στην τούμπα είναι σαν 0-5 στο Καμπ Νου! Οι λόγοι που αυτή η νίκη έκανε εμένα και χιλιάδες άλλους να λένε και να κάνουν μαλακίτσες παιδικές, είναι το φόρτωμα των προβλημάτων, το μπούκωμα του μυαλού. Οι κλεμμένες χαρές μας, κάνουν τη χαρά του διπλού... Ανάσταση! Από την άλλη πλευρά, η πίκρα του ηττημένου στο ντέρμπι, έγινε επαναστατική οργή που παραλίγο να φτάσει σε λιντσάρισμα! Τα παλαιότερα "λαϊκά δικαστήρια" που κρατούσαν μέχρι να κάνουν οι παίκτες ντουζ, τώρα συνεχίζονται σε ραδιόφωνα και καφενεία μέχρι σήμερα. Οι απογοητευμένοι οπαδοί, ουρλιάζουν με φουσκωμένες φλέβες στον λαιμό επί μέρες. Ξεφύγαμε γενικώς! Δεν είναι ούτε ο Πάοκ, ούτε ο Άρης. Είναι η κατηφόρα της ζωής μας. Κι αν κάποιων η ζωή, ακόμη έχει γερό το "χειρόφρενο" και δεν άρχισε να τσουλάει στην κατηφόρα, ίσως επειδή προλάβανε να πάρουν από το βαρέλι "μπόλικο μελάκι" και έχουν καβάντζα, άρχισε κι αυτή να λιγοστεύει, άρχισαν να "φαγώνονται οι καστάνιες του χειρόφρενου"! Το χρήμα είναι όπως το οινόπνευμα... αν δεν συμπληρώνεις την ποσότητα που εξατμίζεται, απλά τελειώνει! Το άγχος για το που θα καταλήξει η κατηφόρα, κάνει τέτοια ποδοσφαιρικά αποτελέσματα να γίνονται "ξεσπάσματα". Ξεσπάσματα χαράς, ξεσπάσματα οργής, ξεσπάσματα τρέλας, κι όλα αυτά, στον υπερθετικό βαθμό! Η ισορροπία και η κανονικότητα πεθάνανε! Η υπομονή... αυτής της κάναμε ήδη το ετήσιο μνημόσυνο! Δεν ξέρω που θα πάει το "έργο", αλλά αρχίζω να πιστεύω ότι δεν... με νοιάζει κιόλας. Αλήθεια λέω. Αρχίζει να με κυριεύει ένας δυνατός Γραψαρχιδισμός για τα πάντα! Ίσως αυτή να είναι τελικά και η τελευταία γραμμή άμυνας ενός... λογικού. Ίσως να είμαι όμως και τρελός, που φοράω τον "λογικό" επάνω μου για να μην με μαζέψει κανένα "μπλε καρούμπαλο" από αυτά που κάνουν πιάτσα στη Σταυρούπολη! Θα δείξει.
Πάντως, για να θίξω και το αγωνιστικό, έτσι να ευθυμήσουμε ολίγον τι...μιλάμε για μια "σούπα" με ένα γκολ. Είναι σαν να τρως άνοστες, νερόβραστες φακές, και σου δίνουν στη διάρκεια για γεύση, το ... κωλαράκι μιας αντσούγιας! Τον Κούπερ τον γουστάρω για την πονηριά και την προσήλωσή του στη δουλειά. Μπάλα δεν "φχαριστιέσαι"! Ούτε τρένο είσαι! Κάνει κουμάντο όμως, κάτι που σε Ελληνική ομάδα δεν το βρίσκεις εύκολα. Το κουμάντο είναι η βάση. Δεν έχουν περάσει πια και αιώνες, από την εποχή που έδινε ο Κόκε στον Μαζίνιο... το χαρτάκι με την ενδακάδα, που πριν του το είχε δώσει... άλλος! Καλά ως εδώ. Για παρακάτω θέλεις παίκτες. Ο Ρουϊζ για μένα είναι καλός, για να ξαναβγείς 5ος στην κανονική διάρκεια και αναλόγως με τις κληρώσεις, να ψιλοπροχωρήσεις και στο κύπελλο. Για όλους τους άλλους ορόφους είναι λίγος! Για τα νυχτοπερπατήματα τι να πω; Το μουνί και το μπουκάλι στην Ελλάδα έχουν μεγάλη δύναμη και θέλει χοντρό βούρδουλα για στρώσεις κώλους! Μέχρι και ο Κουτσιανικούλης-Μέσσι το πάει το "γράμμα" με το τζιπ και τα μουνιά και τα αλκοόλια... μισή Ουκρανέζα άνθρωπος! Για τον Δερμιτζάκη τα ξαναείπαμε. Δεν έχει επαφή. Δεν μπορείς να με βάλεις εμένα να κάνω γιγαντιαίο σλάλομ στο σκι. Θα μου δώσεις ένα ελκυθράκι όταν χιονίσει, και θα σου φέρω εγώ βόλτα την κατηφόρα της Μαρασλή στη Χαριλάου... μέχρι τη Τζαβέλλα! Έτσι και τον "Γαμπρό", θα του δώσεις κανέναν Απόλλωνα της Καλαμαριάς που οι "Σωτήρες" τον έστειλαν στο τοπικό, να τον ανεβάσει τσούκου-τσούκου κατηγοριούλες! "Συνεχίζουμε" είπε το φιγουρίνι την Κυριακή. "Καλά ρε Παύλε, ότι πεις" θα πω εγώ. Πάνε και στο ΟΑΚΑ, να φας κανένα ντόρτι από τον "μάτια βουρκωμένα, παραπονεμένα" να τον αναστήσεις από το μνήμα και μετά ψάξε να βρείς κι ένα κέρατο βοϊδιού να μπεις μέσα! Τελικά σε αυτή τη χώρα των Τουμπεκιστανών, δεν χρειάζεται να κατέχεις ένα αντικείμενο, αλλά να ξέρεις πολύ κάλα... πως να παριστάνεις ότι το κατέχεις! Φιλάκια!
____________________________________________________________________
Ανοίξτε ένα λογαριασμό με τη bet365 σήμερα και λάβετε το 100% Μπόνους σας.
____________________________________________________________________
Sign up at Spin Palace today and get a €1000 bonus!!
____________________________________________________________________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου